06 Temmuz 2019

Babamın satranca ilgisi

Babamın satranca olan ilgisi o kadar fazla ki bana hiç kalmamış diyebilirim; yani o kadar nefret ediyorum satrançtan. Benim ilgi alanım farklı tabii; ben resim yapmaya, tiyatroya, sanatın tüm dallarına ilgi duyuyorum. Babamla tek benzer yönümüz bu. Satranç bana göre bir spor değil. Spor diyerek acaba yanlış mı söyledim, bilmiyorum. Beyin sporu desek belki daha doğru.
Sürekli bir şeyle ilgilenemiyorum, yani konsantre olup ona bağlı kalamıyorum. Hayatım boyunca babamın bana satranç öğretmek istediğini hatırlıyorum da, Allah’ım ne korkunçtu; neyse artık kardeşim onu biraz oyalıyor da bana dokunmuyor. Resim yapmak tam bana göre; ancak o şekilde mutlu oluyorum. İnşallah ileride bu alanda bir yer edinir ve mesleğimi ona göre seçerim. Aslında babam bana çok destek oluyor. Annemse benim tıp alnında bir mesleğe yönelmemi istiyor. Bense tıptan satranç kadar nefret ediyorum. Kan görmeye bile dayanamıyorum; bu şekilde nasıl yaparım? Bence insan öncelikle isteyip memnun olacağı bir meslek seçmeli. İnsan mutlu olmadığı bir işte çalışamaz ki. Çalışsa bile verimli olamaz; annemin de böyle düşündüğüne eminim...Konu neydi ben nereye geldim, neyse herkes mutlu olduğu mesleği seçsin herkese başarılar…

Pelin Nemutlu

24 Mart 2011, Bursa